
	نام :
	وب :
	پیام :
	2+2=:


(Refresh)

<-PollName->

<-PollItems->

خبرنامه وب سایت:

آمار وب سایت:

بازدید امروز : 501
بازدید دیروز : 5
بازدید هفته : 506
بازدید ماه : 1016
بازدید کل : 253650
تعداد مطالب : 2109
تعداد نظرات : 18
تعداد آنلاین : 1

1-

درخت کاکائو

جمعه 9 بهمن 1398

درخت کاکائو - CACAO TREE
THEOBROMA CACAO	: نام علمی
MALVACEAE - پنیرک	: خانواده
نواحی گرمسیر آمریکای جنوبی و مرکزی	: بومی منطقه
cocoa tree	: نام های دیگر

خاک و تغذیه

دمای ایده آل محیط

آبیاری و رطوبت

نور محیط

متوسط و دارای زهکش

نواحی گرمسیری

کمی خشک

کم

درخت کاکائو:

درخت کاکائو، درختی کوچک به طول 4 تا 8 متر است. این درخت همیشه سبز و از خانواده پنیرکیان و بومی نواحی گرمسیر آمریکای جنوبی و مرکزی می باشد. قسمت قابل استفاده این گیاه، بذرهای آن است که داخل غلاف هایی قرار گرفته و پس از فرآوری بصورت پودر کاکائو یا شکلات به بازار عرضه می گردد.

کاکائو، به دانه های چرب تخمیر شده و خشک شده درخت کاکائو اطلاق می شود. این گیاه از نظر خواص و خصوصیات، به قهوه شباهت دارد.

تقریباً 40 درصد از کاکائوی تولید شده در سراسر جهان را سه ناحیه ی ساحل عاج، غنا و اندونزی تولید می کنند. ولی کشورهای هلند و ایالات متحده آمریکا بیشترین تولید فراورده های کاکائو را بر عهده دارند.

خصوصیات گیاهشناسی: درخت کاکائو، درختی همیشه سبز به ارتفاع 4 تا 8 متر و از خانواده Malvaceae (پنیرکیان) می باشد. برگ های این گیاه، متناوب، یکپارچه، بدون لُب، به طول 10 تا 40 سانتیمتر و پهنای 5 تا 20 ساتیمتر است. گل های درخت بصورت خوشه هایی روی تنه اصلی یا شاخه های فصل های قبل تشکیل می شود. این گل ها کوچک و به قطر 1 تا 2 سانتیمتر و دارای کاسه گل صورتی رنگی هستند. درحالیکه بیشتر گل های درختان مختلف توسط زنبور یا پروانه ها گرده افشانی می کنند، گل های درخت کاکائو توسط یک سری حشرات کوچک بال به نام Forcipomyia گرده افشانی انجام می دهند. میوه این گیاه که بصورت غلاف است، 15 تا 30 سانتیمتر طول و 8 تا 10 سانتیمتر عرض دارد. غلاف های رسیده، زردرنگ یا نارنجی رنگ می باشند و حدود 500 گرم نیز وزن دارند. هر غلاف حاوی 20 تا 60 بذر می باشد.

درخت کاکائو برای رشد به سایه نیاز دارد. همچنین باید از وزش باد دور باشد. این درخت به خاک هایی با منافذ زاید و زهکش خوب نیاز دارد و در زمین های پست مرطوب بخوبی رشد نمی کند. این گیاه 4 تا 5 سال پس از کاشت، شروع به میوه دهی می کند. زمانی که گیاه کاکائو به سن محصول دهی رسید، سالانه 6000 شکوفه می دهد، اما تنها 20 غلاف تولید می نماید.

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی: از کاکائو برای مصارف مختلف استفاده می کنند. در تهیه ی انواع کیک، انواع نوشیدنی ها و برای تزئین مواد غذایی مختلف از پودر کاکائو استفاده می شود. جدا از خوشمزه بودن و عطر و طعم آن، کاکائو برای سلامتی هم با اهمیت است. این ماده خواص آنتی اکسیدان داشته که ضد سرطان است. کاکائو سه برابر چای سبز، از ابتلا به سرطان جلوگیری می نماید.

کاکائو علاوه بر خوش عطر و طعم بودن، برای حفظ سلامتی نیز مهم است. این ماده خواص آنتی اکسیدان داشته که ضد سرطان است. کاکائو سه برابر چای سبز، از ابتلا به سرطان جلوگیری می نماید.

همچنین كاكائو به عنوان دارویی انرژی بخش، شادی آفرین و تقویت كننده قلب شناخته می شود. مطالعات نشان می دهد که كاكائو سبب كاهش فشار خون و تنظیم كلسترول بد در خون می گردد. این گیاه به عنوان ضدعفونی كننده و انگل كش نیز مورد استفاده قرار می گیرد. از خواص دیگر كاكائو می توان به خاصیت ادرارآوری، قاعده آوری و سقط كنندگی آن اشاره كرد. در بعضی از نقاط دنیا از كاكائو برای درمان سوختگی، سرفه، خشكی لب ها و چشم استفاده می كنند. كاكائو انرژی بخش بوده و باعث از بین رفتن بی حالی، سختی های زایمان، حاملگی و روماتیسم می شود. محلی ها از كاكائو در درمان مارگزیدگی و جراحت ها نیز بهره می بردند. به علت وجود تانن در پوسته و ریشه كاكائو، فعالیت ضدتوموری برای این گیاه نیز پیش بینی شده است. كاكائوی خالص و تصفیه نشده اثر آنتی اكسیدانی قوی در پیشگیری از بیماری های قلبی و سرطان دارد، اما طی فرآیند شكلات سازی، مقدار زیادی از مواد آنتی اكسیدانی آن از بین می رود. بنابراین می توان گفت شكلات تهیه شده از كاكائو به دلیل انجام فرآیند در كارخانه خواص مفید دانه كاكائوی خالص را ندارد.

آفات و بیماری ها: از جمله آفات و بیماری هایی که می توانند برای کاکائو مشکل ایجاد کرده و خسارت وارد کنند شامل: حشرات برگ خوار بخصوص Sahlbergella singularis و Distantiella theobroma در غرب آفریقا و Helopeltis spp. در جنوب شرقی آسیا و همچنین حشره Conopomorpha cramerella در جنوب شرق آسیا که غلاف میوه را سوراخ می کند، می باشد. موش ها و بندپایان نیز از آفات این درخت محسوب می شوند. بیماری های قارچی که توسط قارچ های Moniliophthora roreri ، Moniliophthora perniciosa، Ceratocystis ، dahliae Verticillium ، Oncobasidium theobromae ایجاد می شود از جمله بیماری های قارچی درخت کاکائو است. از بیماری های ویروسی این گیاه نیز می توان به ویروس موزائیک توتون اشاره کرد.

هشدار: مصرف ناصحیح كاكائو باعث عوارض كبدی و قلبی می شود. كسانی كه طبع گرمی دارند، باید از خوردن بیش از حد كاكائو و محصولات آن خودداری كنند. برای افراد دچار بیماری قند نیز خوردن شکلات های كاكائو ممنوع است.

:: موضوعات مرتبط: انواع گل و نگهداری ان، ،

نويسنده : دوستی

تمبری هندی

جمعه 9 بهمن 1398

TAMARIND
TAMARINDUS INDICA	: نام علمی
FABACEAE ⁄ LEGUMINOSAE - بقولات	: خانواده
آفریقا	: بومی منطقه
خرمای هندی	: نام های دیگر

خاک و تغذیه

دمای ایده آل محیط

آبیاری و رطوبت

نور محیط

غنی و زهکش دار

شرایط گرمسیری و نیمه گرمسیری

مرطوب

زیاد

تمبر هندی:

دانستنیهای علمی :

درختی گرمسیری از خانواده بقولات که این گیاه بومی مناطق استوایی قاره آفریقا است.

تمبر هندی در میان ساکنین ماداگاسکار درختی مقدس و پادشاه درختان تلقی می‌شود.

در کشور هند باغ‌های بزرگ تمر هندی سالانه حدود ۲۷۵٬۵۰۰ تن میوه تولید می‌کنند.

هر درخت بالغ می‌تواند سالیانه تا ۱۷۵ کیلوگرم میوه دهد.

خصوصیات ظاهری :

درخت تمبر هندی بین ۱۰ تا ۲۰ متر طول دارد. رشد این گیاه کُند، ولی عمر آن بسیار طولانی است.. برگ‌های این درخت همیشه‌سبز و به رنگ سبز روشن هستند. برگ‌ها مرکب بوده به صورت فراهم قرار گرفته‌اند.

تمبر هندی در اواخر ماه اردیبهشت گل‌هایی دارای ۵ گل‌برگ و زردرنگ با خطوط نارنجی یا قرمز می‌دهد.

در ماه مهر این درخت میوه‌هایی به شکل لوبیا درشت و قهوه‌ای و ترش‌مزه و سرشار از قند است .

هر میوه دارای بین ۱ تا ۱۲هسته است که توسط گوشتی ترش‌مزه، خمیرمانند و رشته و فیبردار احاطه شده است.

میوه‌ها پوستی قهوه‌ای رنگ و سخت دارند و می‌توانند تا ۱۵ سانتی‌متر طول داشته باشند.

تمبر هندی‌های شبه‌جزیره هند میوه‌هایی بزرگ‌تر با ۶ تا ۱۲ هسته می‌دهند، در حالی که تمر هندی‌های آفریقایی و مناطق آمریکای جنوبی بین ۱ تا ۶ هسته دارند. این هسته‌ها قهوه‌ای‌رنگ، پهن و صاف هستند.

شرایط محیط رشد:

تمبر هندی در خاک‌های رسی، ماسه‌ای و اسیدی به خوبی رشد می‌کند.

این درخت مخصوص مناطق گرمسیری بوده و به سرما حساس است، اما مقاومت بالایی دربرابر خشکی و باد دارد.

خاک آن اگر غنی و حاصلخیز باشد محصول بهتری می دهد.

همچنین باید از زهکشی خوبی برخوردار باشد.

خواص درمانی و کاربردها:

میوه کال تمبر هندی دارای گوشتی سبز و بسیار ترش است که اغلب به عنوان چاشنی و برای ترش کردن غذا استفاده می‌شود.

تمبر هندی رسیده که شیرین‌تر می‌باشد در بسیاری از مناطق به عنوان میوه مصرف می‌شود.

تمبر هندی هم‌چنین برای تهیه دسر، مربا، شربت،بستنی، آب‌میوه و نوشیدنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

برای تهیه بسیاری از سس‌ها نیز از تمبر هندی استفاده می‌شود. در هند، نه تنها میوه، بلکه گل و برگ‌های تمبر هندی برای پخت غذا مورد استفاده قرار می‌گیرند.

این میوه به‌عنوان مسهل طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. تمبر هندی هم‌چنین در برخی مناطق آسیای شرقی و آفریقا به منظور درمان گلودرد، اختلالات گوارشی، درد بدن و تمیزکنندهٔ صورت مصرف می‌شود.

قسمت گوشتدار میوه دارای کمی قند و پکتین و همچنین اسید سیتریک ، اسید مالیک ، تارتارات و اسید پتاسیم می باشد . در پوست درخت تمبر هندی مقدری تانن وجود دارد .

سرشاخه های جوان و سبز این درخت دارای مقدار زیادی ویتامین های گروه B می باشد.

تمبر هندی برای ریه و طحال خوب نیست و در اشخاصی که ریه و طحال ضعیف دارند ممکن است تولید اشکال کند . اینگونه اشخاص بهتر است که تمبر هندی را با کتیرا و یا خشخاش بخورند .

در بعضی از مناطق چون چین و جاوا مورد استفادهٔ کودکان برای بازی‌ها قرار می‌گیرد.

نحوه تکثیر گیاه :

در روش های سنتی از طریق بذر آن را تکثیر می کردند.

می توان با قلمه های سبز و یا چوبی و ریشه دار کردن آنها آن را تکثیر نمود که البته کار راحتی نیست.

همچنین می توان از رقم های مناسب برای گرفتن پیوندک روی پایه های مقاوم بهره گرفت.

:: موضوعات مرتبط: انواع گل و نگهداری ان، ،

نويسنده : دوستی

پيله آ

جمعه 9 بهمن 1398

خاک و تغذیه

دمای ایده آل محیط

آبیاری و رطوبت

نور محیط

خاک باغچه ، ماسه و تورب

32 درجه سانتیگراد

کمی مرطوب

متوسط

پيله آ:

اسم علمی این گیاهPilea cadierei ، از خانواده urticaceae می باشد. این جنس دارای ۴۰۰ گونه از گیاهان همیشه سبز دائمی است

گونه مورد نظر بومی ویتنام است و ارتفاع آن به ۳۰ سانتیمترمی‌رسد

پیلئا یک گیاه چند ساله و همیشه سبز میباشد که 30 سانتی متر رشد میکند و 8 سانتی متر گستردگی دارد و حدود 2 تا 5 سال زمان نیاز است تا این گیاه به رشد کامل خود برسد.
این گیاه برگهایی متوسط به رنگ سبز تیره و بیضی شکل دارد که هر برگ شامل نقوش نقره ای رنگی می باشد و علت نامگذاری این گیاه به Aluminium plant( گیاه آلومینیومی) نیز ،همین رنگ برگها است.
گلهای پی لئا کوچک و سفید رنگ هستند و در طول تابستان بر روی شاخه ها دیده میشوند.
همانطور که در بالا نیز ذکر شد این گیاه بیشتر به خاطر برگهایش کاشته میشود و گلها جنبه زینتی ندارند.

گونه مذکورشاخه های منشعب و برگهای مستطیلی –تخم مرغی به طول ۸ سانتیمتر دارد که به طور متقابل قرار می‌گیرند.برگها سبز تیره با لکه های نقره ای در فواصل بین رگبرگها می باشند.

در گلخانه گیاهی ماندنی محسوب می شود و منظره ای انبوه و قدی در حدود 25 تا 30 سانتی متر دارد.

ارزش تزئینی آن بیشتر بخاطر برگهای بیضی شکل و نوک تیز آن است. رنگ برگ ها سبز پر رنگ است ولی در فاصله بین سه رگبرگ اصلی آنها لکه هایی به رنگ سفید نقره ای دیده می شود.

برگها متناوب ، صاف و بدون دندانه است ، بيضوي شكل و داراي رگه هاي مشخص اغلب با خطوط برنز يا نقره اي

دارای گلها بسيار كوچك است

کود موردنیاز این گیاه را می توان به میزان ۳ گرم درلیتر، هرهفته یکبار، از فروردین تا مهر هر ماه، مصرف نمود.

نگهداری از پی لئا بسیار ساده بوده و به شرح زیر میباشد:
نور: این گیاه باید در نیمسایه و یا سایه قرار گیرد.
بهتر است در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار نداشته باشد زیرا باعث خشک شدن برگها میشود .
پی لئا به 3 تا 4 ساعت نور غیر مستقیم در روز نیاز دارد.
خاک: خاک لومی مرطوب و خوب زهکشی شده،خاک مناسب برای رشد این گیاه است.br /> دما: بین 34 تا 46 درجه مناسب است.
به طور کلی این گیاه گرما دوست است ولی تا 15 درجه را میتواند تحمل کند.
این گیاه به رطوبت احتیاج دارد، به خصوص بسیار مهم است که خاک گلدان همیشه مرطوب باشد.
این گیاه معمولا در داخل خانه نگهداری میشود .
نیازی به هرس کردن این گیاه نمیباشد.

اگر گلدان پیله‌آ را در جای سردی بگذارید ممکن است یخ بزند و کلیه اندام گیاهی حالت افتادگی پیدا کند در این صورت، خشک شدن گیاه حتمی است.

قارچ بوتری تیس در آبیاری و رطوبت زیاد فعال شده و به گیاه حمله می کند و نقاط خاکستری و زخمهایی روی برگها دیده می شود. می توانید با سم قارچ کش گلدان را سمپاشی کنید

لکه های سوخته روی برگ در اثر استفاده از مواد براق کننده شیمیایی ایجاد می شود و یا اینکه گلدان در اثر اشعه مستقیم آفتاب دچار این عارضه می گردد.

غبار پاشی در آفتاب هم لکه های سوخته روی برگ ایجادمی کند. برگها در اثر هوای خیلی سرد سیاه می شوند

در صورتی که نور محیط کم باشد، ساقه های پیله‌آ دراز و منحرف شده و فاصله بین برگهایش زیاد می گردد. اگر مشاهده کردید برگها سقوط می نمایند، گلدان را ۱۵ دقیقه درون تشت آب بگذارید غبار پاشی را در تابستان فراموش نکنید.

به برگهای جدید توجه کنید. اگر کوچک و ریز هستند، ریشه را بازدید کرده و در صورت متراکم بودن گلدان را تعویض کنید. در غیر این صورت تغذیه مصنوعی هر دو هفته یکبار و یا تعویض خاک سطحی گلدان در جبران این عارضه موثر خواهد بود.

بیماری خاصی این گیاه را تهدید نمی کند فقط بهتر است مراقب کنه عنکبوتی، لکه برگی و پوسیدگی ساقه باشید.

پیله‌آ را می توانید به آسانی تکثیر کرده و درطول چند هفته گیاهی با اندازه مناسب تولید کنید. عمل تکثیر این گیاه بهتر است از اواسط تا اواخر بهار انجام شود ابتدا با یک جاقوی تیز، قلمه های انتهایی ساقه را به طول۶ تا ۷۶ سانتیمتر جدا کنید و انتهای آنها را در پودر هورمون ریشه زیایی فرو ببرید، سپس هر ۵ قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر بکارید. خاک را نسبتا مرطو ب کنید و دما را روی ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد، نگاهدارید. ریشه دهی یک ماه طول خواهد کشید. پس از آن تغذیه گیاه را شروع نمایید. در این مدت بهتر است کود مایع از حد طبیعی رقیق تر باشد. برای اینکه گیاهی پرپشت داشته باشد. می توانید جوانه ای جانبی را با دست بچینید.

:: موضوعات مرتبط: انواع گل و نگهداری ان، ،

نويسنده : دوستی

ازگیل

جمعه 9 بهمن 1394

خاک و تغذیه

دمای ایده آل محیط

آبیاری و رطوبت

نور محیط

معمولی با زهکشی

زمستان خنک و تابستان آفتابی

کمی مرطوب

زیاد

ازگیل:

دانستنیهای علمی : از زمان روم باستان کشت شده و در فصل زمستان موجود نیست. معمولا در زمانیکه نرم شود خورده می شود اما در رنج های متفاوتی از رسیدگی بسته به ذائقه قابل خوردن می باشد. بومی آسیای جنوبی و در جنوب شرقی اروپا نیز یافت می شود. بهر حال در سال 1990 یک گونه ی جدید در آمریکای شمالی کشف شد که امروزه Mespilus germanica را نام علمی آن نهاده اند. کاشت این میوه از طریق رومیها در بقیه اروپا گسترش یافت. ازگیل در همه جنگل‌های شمال ایران و در همه بلندی‌های کرانه‌های دریا در دامنه جنوبی البرز و مناطق استپی می‌روید.

خصوصیات ظاهری : ازگیل یک بوته بزرگ یا یک درخت کوچک به شمار می رود و نام میوه از نام درخت گرفته شده است. در شرایط ایده آل، این گیاه برگ ریز تا 8 متر رشد می کند اما معمولا ارتفاع آن حدود 6 متر یافت می شود. عموما، کوتاهتر و بوته مانندتر می باشد. طول عمری حدود 30 تا 50 سال داشته. قسمت بالایی برگ سبز تیره و پشت آن سبز خاکستری که شکل آنها بیضی کمی کشیده،. 8 تا 15 سانتی متر طول و 3 تا 5 سانتی متر عرض دارند. برگها در زیر کرک های متراکم دارند و در پاییز قبل از برگریزان به رنگ قرمز در می آیند. گلها پنج گلبرگ بیضی سفید داشت، درشت، منفرد در بهار شکوفه می دهند و در اواخر بهار ظاهر می گردند. گلهای ازگیل دوجنسی بوده و با زنبورها گرده افشانی می شوند. شاخه های آن خاردارد، ریشه ی عمودی و پوست خاکستری نقره ای از مشخصات اختصاصی آن است. گل های ازگیل هرمافرودیت هستند و توسط زنبورها گرده افشانی می شوند. گیاه ازگیل خودبارور است و میوه آن گرد و کروی و گاهی گلابی شکل و قهوه ای رنگ است. ابعاد میوه در حد گیلاس تا گردو می باشد. میوه ازگیل اسیدی و بسیار سخت است و تا زمانیکه خوب نرسد زیاد قابل خوردن نیست. گوشت ازگیل پس از رسیدن از رنگ سفید به قهوه‌ای تغییر می‌یابد و کاملاً نرم و شیرین می‌شود.

شرایط محیط رشد: Mespilus germanica به تابستانهای گرم و زمستانهای ملایم و ترجیحاً آفتابی نیاز دارد. مکانهای خشک و کمی اسیدی را می پسندد. در مکانی سایه روشن در جنگل های آفتابگیر رشد می کند و خاک سبک و شنی با خاک برگ یا خاک سنگین رسی و به خوبی زهکشی شده را ترجیح می دهد.

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی: خواص دارویی ازگیل از روزگاران بسیار دور مورد توجه بوده. بقراط ازگیل را برای مبتلایان به ترشی معده و مدفوع سوزان و عوارض تب مفید می‌پنداشت. دارای ترکیباتی نظیر اسید مالیک و اسید سیتریک می باشد: ازگیل سرشار از ویتامین‌های B و C است. جوشانده برگ ازگیل در درمان آبسه دهان و گلو، برفک، سالک، اسهال بچه‌ها مفید بوده و در منظم کننده کار روده‌ها نیز استفاده می گردد. ورم گلو و ناراحتیهای حلق را از نیز میان می‌برد. ازگیل شامل آب٬ قند ٬اسیدهای آلی (اسید مالیک -اسید سیتریک - اسید تارتاریک)٬ تانن٬ لعاب٬ اسید بوریک است. ازگیل را به صورت خام به عنوان میوه ای لذیذ، متنوع و تقویت كننده و نیز جهت تهیه شربت و كنسرو ازگیل نیز استفاده می‌شود.

آفات و نحوه مبارزه با آن : ممکن است با پوسیدگی قهوه ای و کپک پودری مواجه شود.

نحوه تکثیر گیاه: بذرهای ازگیل بسیار سفت و محکم و نفوذ ناپذیرند به همین خاطر بعید است در همان سال اول تا پیش از گذراندن دو زمستان جوانه بزنند. برای کشت تجاری آن معمولا بذرها را برای مدت کوتاهی در اسید سولفوریک می خوابانند تا پوسته بذر باز شود البته این کار بایستی با دقت زیاد انجام شود وگرنه بذر آسیب می بیند. همچنین ازگیل را می توان به درخت گلابی پیوند زد. در مناطق خشک برای تکثیر ازگیل از پیوند آن روی پایه زالزالک یا ولیک استفاده می شود. گاهی نیز در خاکهای غنی و قوی می توان ازگیل را روی پایه گلابی پیوند زد (البته بندرت ) و در زمینهایی که خاک زیرین آن مرطوب است، روی پایه به پیوند می زنند. نوع پیوند شکمی است که در تابستان انجام می شود.

هشدار: بذور میوه حاوی هیدروسیانیک سمی بوده و نباید خورده شود

:: موضوعات مرتبط: انواع گل و نگهداری ان، ،

نويسنده : دوستی

بگونیا کورالینا

جمعه 9 بهمن 1398

خاک و تغذیه

دمای ایده آل محیط

آبیاری و رطوبت

نور محیط

خاک های سبک و دارای مواد غذایی کافی

مناطق گرم و مرطوب

کمی مرطوب

متوسط

بگونیا کورالینا:

خصوصیات گیاهشناسی:

"بگونیا کورالینا" گونه ای بگونیاها است که دارای ساقه ای چوبی و بلند با برجستگی ها و انحناهایی شبیه بامبو است. این گیاهان دارای عادت رشد مستقیم و بومی برزیل می باشند. این گیاهان، گیاهانی علفی و چندساله اند.

گل ها غالباً به صورت خوشه ای و دارای براکته هایی در بخش تحتانی می باشند. براکته ها ممکن است چسبیده به بخش زیرین دمگل ها باشند. زمان گلدهی آنها در فصل های بهار تا پاییز است. این گل ها به تعداد زیاد و به رنگ قرمز می باشند.

برگ ها پهن، به رنگ سبز و نامتقارن (مانند سایر بگونیاها) می باشند.

شرایط محیط رشد:

درجه حرارت مناسب برای پرورش این گیاهان در شب حدود 18 درجه سانتیگراد و روز حدود 25 درجه سانتیگراد می باشد. درجه حرارت شب تقریباً در بیشتر خانه ها برای رشد و نمو این گیاه مهیا است.

بگونیا کورالینا در مقابل آلودگی هوا حساسیت نشان می دهد و به هوای آزاد و نور کافی (نور مستقیم آفتاب نباشد) نیازمند است.

بگونیاها به طور کلی در خاک های سبک با زهکش خوب و کمی اسیدی و غنی از نظر هوموس و مواد آلی دیگر، به خوبی رشد و نمو می کنند. مخلوط خاک مناسب و مورد نیاز این گیاه عبارت از دو قسمت خاک خوب لومی (خاک باغچه)، یک قسمت هوموس (خاک برگ پوسیده یا تورب) و یک قسمت ماسه یا شن ریز است. به این مخلوط باید مقدار کمی کود پوسیده دامی اضافه کرد. همچنین بهتر است مقداری کود شیمیایی به خاک افزوده شود.

بگونیا به نور مستقیم آفتاب نیاز ندارند. نوری که از موانعی گذشته و مقادیری از آن قبلاً جذب شده باشد مناسب تر است (نگهداری در گلخانه هایی که به وسیله حصیر و یا مواد آهکی پوشش شده باشند، و کاشت بگونیا در نقاط سایه-آفتاب زیر درختان). برخی از نویسندگان بگونیا را به طور کلی جزء گیاهان سایه پسند طبقه بندی کرده اند. بنابراین این گیاهان باید در فصل تابستان از نور شدید محافظت شوند. در نواحی سردسیر، بگونیاها فقط در روزهای گرم تابستان در سایه نگهداری می شوند.

بگونیاها به طور کلی در محیط کاملاً مرطوب به خوبی رشد و نمو می کنند، با این وجود، شدت رطوبت (خاک و هوا) نباید به حدی باشد که این گیاهان همیشه خیس باشند، در غیر این صورت ریشه های ظریف و نازک بگونیا که به پوسیدگی حساسیت دارد در مقابل این عارضه مقاومتی نمی کند. در محیط خشک برگ های بگونیا به زودی خشک می شود (پیچیدگی برگ ها و لکه های خشک شده روی برگ بگونیا به دلیل خشکی هوا به کرات اتفاق می افتد).

تکثیر:

روش ازدیاد بگونیاها بسیار متفاوت است. بسیاری از آنها از طریق کاشت بذر به آسانی تکثیر می شوند. بذر بگونیا بسیار ریز است و عملیات کاشت باید با دقت صورت گیرد و در صورت آبیاری از بخش تحتانی گلدان انجام پذیرد. برای کاشت بذر مخلوطی از یک سوم خاک باغچه، یک سوم خاک برگ پوسیده و یک سوم ماسه تهیه کرده، بعد از مرطوب کردن خاک، درون گلدان می ریزند. سپس خاک گلدان را کمی فشرده و بذر را به صورت یکنواخت در سطح آن پخش می کنند و روی آن قشر نازکی از مواد آلی پوسیده مانند خاک برگ یا تورب می ریزند. برای آبیاری این گلدان، تمامی حجم آن را در یک گلدان بزرگتر پر از آب فرو می کنند، به طوری که آب از بالا روی بذر کاشته شده نریزد و فقط از سوراخ پایین گلدان و از منافذ اطراف به داخل نفوذ کند. به تدریج سطح خاک خیس شده و آبیاری کامل انجام می پذیرد.

روش دیگر تکثیر این گیاهان استفاده از قلمه جوانه انتهایی و قلمه های نیمه خشبی است. این قلمه ها حداقل باید یک جوانه داشته باشند. همچنین با استفاده از قلمه های بگ و ریزوم نیز می توان بگونیا کورالینا را تکثیر نمود

:: موضوعات مرتبط: انواع گل و نگهداری ان، ،

نويسنده : دوستی

برگ انجیری

جمعه 9 بهمن 1398

برگ انجیری - SWISS- CHEESE PLANT
MONSTERA DELICIOSA	: نام علمی
ARACEAE - شیپوری	: خانواده
بومی جنگلهای انبوه مناطق گرمسیری جنوب مکزیک و پاناما	: بومی منطقه
Ceriman, Swiss Cheese Plant (or just Cheese Plant), Fruit Salad Plant, Monster fruit, Monsterio Delicio, Monstereo, Mexican Breadfruit, Monstera, split-leaf philodendron, Locust and Wild Honey, Windowleaf and Delicious Monster.	: نام های دیگر

خاک و تغذیه

دمای ایده آل محیط

آبیاری و رطوبت

نور محیط

خاک برگ و کود آلی و خاک باغچه

25 درجه سانتیگراد

خیلی مرطوب

متوسط

برگ انجیری:

برگهای این گیاه پهن و دارای بریدگی‌های عمیق می‌باشد. هوای گرم و مرطوب ، ایده آل آنهاست. تغییرات درجه حرارت را به راحتی می‌پذیرند. ریشه‌های هوایی آنها احتیاج به تغذیه و تکیه گاه خزه‌دار دارند

این گونه دارای ۵۰ گونه همیشه سبز بالا رونده است که به وسیله ریشه های هوایی خود که از گرهها خارج می شوند، به اجسام مجاور تکیه می کنند

برگ ها هنگام جوانی قلبی شکل با لبه صاف هستند ولی به مرور زمان، به طور عرضی بریدگی هایی در آنها به وجود می آید

گونه deliciosa بومی مکزیک است و ارتفاع آن گاهی به بیش از ۶ متر نیز می رسد

برگ های این گونه سبز تیره می باشند و در یک گیاه بالغ طولی بیشتر از یک متر و عرض در حدود ۶۰ سانتی متر پیدا می کنند میوه مونسترا موز مانند و به طول ۱۵ سانتیمتر و به رنگ سبز سفید است

نزدیک پنجره با نور غیر مستقیم ، نور دلخواه این گیاه است. مواظب اشعه مستقیم آفتاب باشید

اگر چه تا 10درجه سانتیگراد مقاومت دارد ولی کمتر از 13 درجه را دوست ندارد. در تابستان حدود 30 درجه سانتیگراد مقاومت می‌نماید. ولی در درجات بالاتر باید غبار پاشی معلوم نمود

سطح خاک در فاصله دو آبیاری باید خشک شود. در تابستان هفته‌ای یکبار و در زمستان هر دو هفته یکبار احتیاج به آبیاری دارد. همیشه قبل از آبیاری رطوبت سطح خاک را بازدید نمایید

در تابستان هفته‌ای دو تا سه بار و در زمستان هر هفته یکبار نیاز به غبارپاشی دارد. از آب ولرم و سبک فاقد املاح جهت غبار پاشی استفاده نمایید.

نیاز چندانی به کود دهی ندارد. کود دهی بیش از اندازه باعث تجمع املاح درخاک می‌شوند. در صورت نیاز هر ماه یکبار کود دهی نمایید.

خاک سبک لیمونی بهترین و مناسب‌ترین محیط برای رشد ریشه این گیاه است

هر ساله در فصل بهار با شروع فصل رشد احتیاج به تعویض گلدان دارد. در سالهای بعد با سنگین شدن حجم شاخ و برگها تعویض خاک سطح گلدان با خاک نو و غنی پیشنهاد می‌گردد.

برگها را با احتیاط با پارچه و یا اسفنج مرطوب تمیز نمایید. از مواد براق کننده شیمیایی حداکثر ماهی یکبار استفاده نمایید.

فاصله آن تا پنجره را طوری تنظیم کنید که از نور سایه روشن برخوردار شود. یعنی جایی که نور کافی وجود داشته باشد اما نور به طور مستقیم بر آن نتابد. ضمنا گرما را دوست دارد و از رطوبت محیط لذت می برد

این گیاه به سایه تا نور معمولی، گرمای زیاد، خاک همیشه خیس، رطوبت ۵۰ تا ۷۰ درصد محیط و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد

کود مورد نیاز این گیاه را میتوان به میزان ۳ گرم در لیتر هر هفته یک بار، از فروردین تا آبان ماه مصرف کرد

خاک های سست و سبک نظیر خاک برگ یا خاک جنگلی برای رشد مونسترا مناسب است ولی اگر خاک نامناسب و فقیر باشد، برگ های این گیاه کوچک شده و دندانه های خود را از دست می دهند

مونسترا می تواند پس از مدتی به گیاه غول پیکری تبدیل می شود که برای کنترل رشد آن گاهی لازم است گیاه جدیدی از آن تکثیر و گیاه قدیمی را دور انداخت

با روش خوابانیدن نیز میتوانید این گیاه را تکثیر کنید. ریشه های هوایی گیاه را در داخل گلدان دیگر قرا دهید و زمانی که گیاه جدید رشد کرد، آن را از گیاه قدیم جدا کنید

ضمنا این گیاه را میتوانید با روش کاشت بذر یا ظرف مسطح حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه، آنها را بیرون آورید و در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتپر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید و اجازه دهید تا کاملا رشد کند، سپس به گلدان منتقل کنید

در پرو از ریشه های هوایی به عنوان طناب استفاده می شود و در مکزیک برای ساختن سبد استفاده می شود

در مکزیک با تزریق عصاره برگ و یا ریشه برای از بین بردن ورم مفاصل استفاده میشود

در مارتینیک از ریشه آن برای درمان نیش مار استفاده می شود

میوه کال آن مضر است ولی وقتی رسیده شود خوشمزه و طعمی استوایی مثل ترکیبی از موز ، آناناس و انبه دارد

رشد گیاه متوقف است: نور کافی نیست. گلدان را به محل پرنورتری منتقل نمایید

لکه‌های قهوه‌ای در وسط یا حاشیه برگها نمایان شده است: در آفتاب غبارپاشی نموده‌اید. عبور نور از قطرات آب بجای مانده روی برگها مانند عبور از شیشه است که به برگها صدمه وارد می‌آورند ، در سایه غبارپاشی کنید و برگهای صدمه دیده را تا انتها قطع نمایید

بعضی از برگها شکاف طبیعی هم ندارند: گیاه از گونه دیگری است و عدم شکاف عمیق در برگها کاملا طبیعی است.

برگها به شکل و شکافدار می‌شوند: گیاه را از محل پرتردد خارج نمایید. صدمات فیزیکی عامل آن است

لکه های سیاه و زخم مانند روی برگها است: هوا سرد است. گیاه را به محل گرمتری منتقل نمایید

برگها رنگ پریده‌اند: گیاه احتیاج به کود دهی دارد و گیاه از کمبود عناصر در خاک رنج می‌برد. هر سه هفته یکبار با کود مخصوص گیاه را تغذیه نمایید.

نوک برگها قهوه ای رنگ می شوند: گیاه تشنه است و فورا آبیاری نمایید. همیشه خاک سطح گلدان را بازدید کنید. بخصوص در تابستان که نیاز آبی بیشتر است.

برگها رنگ پریده و سطح زیرین آنها دارای تار عنکبوت است: عامل آن کنه ریز قرمز است. گیاه را هر دو هفته یکبار سمپاشی نمایید تا علایم برطرف شود. غبار پاشی زیر سطح برگها در کاهش آفت موثر است

زخم های سفید پنبه‌ای شکل روی برگها مشاهده می‌گردند: عامل آن حشره آفت است. با سم حشره کش دو هفته یکبار گیاه را سمپاشی نمایید تا علائم بر طرف گردند

برگهای زیرین زرد رنگ و سپس قهوه‌ای می‌شوند که شدت آن در زمستان بیشتر است: آبیاری بیش از اندازه عامل آن است. اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله دو آبیاری کاملا خشک شود سپس آبیاری را با مقدار کمتری انجام دهید. هر دو هفته یکبار آبیاری کافی است

برگها خشک و چروک‌دار هستند: گیاه تشنه و هوا خشک است. فورا آبیاری نمایید

تکثیر آن با گرفتن قلمه در بهار صورت می‌گیرد که هر قلمه باید سه گره (جوانه) داشته باشد و در دمای 23 درجه سانتیگراد ریشه‌دار شود

میوه کال آن حاوی اسید oxalic است که ، اگر خورده شود ، باعث تحریک فوری و دردناک ، تورم ، تاول و گرفتگی صدا میشود

:: موضوعات مرتبط: انواع گل و نگهداری ان، ،

نويسنده : دوستی

بادام هندی

جمعه 9 بهمن 1398

بادام هندی - CASHEW
ANACARDIUM OCCIDENTALE	: نام علمی
ANACARDIACEAE - سماق	: خانواده
آمریکای جنوبی و برزیل	: بومی منطقه
کاشو ، anacardo ، maranon ، merey ، pomme cajou	: نام های دیگر

خاک و تغذیه

دمای ایده آل محیط

آبیاری و رطوبت

نور محیط

مقاوم در خاک های فقیر و شنی

مناطق گرمسیری

کمی خشک

زیاد

بادام هندی:

کاشو یا بادام هندی به دلیل طعم منحصر به فردش یکی از آجیل های محبوب مردم کشور ما و دیگر کشورها است. این آجیل به شکل لوبیا یا کلیوی شکل می باشد که در پایین یا زیر میوه ی درختی که بلارد نام دارد، یافت می شود.

خصوصیات گیاهشناسی: گیاهی همیشه سبز و بزرگ، به طول حدود 12-10 متر، با یک تنه ی کوتاه و نامنظم است. برگ ها دارای آرایش مارپیچی؛ ساختار چرمی، بیضوی شکل یا واژتخم مرغی است که حدود 4 تا 22 سانتیمر طول و حدود 2 تا 15 سانتیمتر عرض دارد. دارای گل های کوچکی است که این گل ها در ابتدا سبز رنگ و در نهایت به رنگ قرمز تبدیل می شوند. هر گل دارای 5 گلبرگ بلند و باریک و نوک تیز می باشد که حدود 7 تا 15 میلیمتر طول دارد. میوه کاشو یک میوه فرعی است. این میوه گلابی شکل بوده و از دمگل و نهنج گل به وجود می آید. به میوه این گیاه سیب کاشو هم گفته می شود. میوه های رسیده زردرنگ یا قرمز رنگ بوده و حدود 5 تا 11 سانتیمتر طول دارند. این میوه مزه شیرینی داشته و بسیار آبدار است.

میوه دارای قسمتی لوبیایی شکل در انتها که نسبتاً طویل و متورم است تشکیل شده. در داخل این برآمدگی مغز یا قسمت خوراکی میوه قرار دارد که پس از رسیدن کامل میوه و برداشت بایستی مغز میوه را برای عرضه به بازار از پوست آن جدا نمود. سه تا چهار هفته پس از بازشدن گل و تشکیل میوه یعنی تلقیح گلهای ماده دم گل شروع به رشد کرده و ۳-۲ ماه بعد که میوهٔ حقیقی کاملاً رسید رشد دم میوه نیز به حداکثر رسیده، جسمی نرم و گوشتی با طعم کمی ترش که بسیار معطر است نیز تولید می کند.

شرایط محیط رشد: به دلیل اینکه کاشو بومی مناطق گرمسیری است ، بنابراین در مناطقی که دارای آب وهوای گرمسیری باشد رشد خوبی دارد. درخت در بدترین و کم عمق ترین خاک ها رویش دارد و محصول تولید می کند ولی کشت در خاک های عمیق و لیمونی باعث افزایش باردهی و رشد بهتر درخت می گردد. مقاومت درختچهٔ کاشو (بادام هندی) نسبت به کم آبی بیشتر از درخت انبه است، اما در مقابل سرما حساستر از انبه می باشد.

مغز بادام هندی که دارای مقدار زیادی چربی می باشد خیلی زود تند و فاسد می گردد یعنی چربی آن در مجاورت اکسیژن هوا اکسید می شود. برای حمل این محصول به نقاط دوردست باید آنها را درجعبه های فلزی غیرقابل نفوذ به هوا قرار دهند و پس از پرکردن جعبهٔ اول هوای داخل آنرا خارج نموده و به جای آن گاز دی اکسید کربن وارد کرده و در جعبه را مسدود نمایند، بدین طریق می توان مغز کاشو را تا دو سال بدون اینکه فاسد شود، نگهداری کرد.

ترکیب شیمیایی این میوه شامل: گلوکز یا لوولز ۹%-۷% ، اسید تانیک 30% (این ماده باعث گس شدن طعم میوه می شود) ، مواد معدنی۱۲% ، مغز در کاشو علاوه بر طعم مطبوعی که دارد ، ۱۵% پروتئین و ۴۰% چربی هم دارد.

خواص درمانی: مصرف کاشو برای پیشگیری از تشکیل سنگ های صفراوی بسیار مفید است. سلامت استخوان ها و آرامش را سبب می گردد. از دیگر مواد معدنی موجود در کاشو می توان به مِس اشاره کرد. مس یکی از اجزای مهم آنزیم های بدن است که در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی بدن شرکت می کند. مس برای حذف رادیکال های آزاد مُضر در بدن و برای استفاده ی بهینه ی آهن کمک بزرگی است. مس برای تولید ملانین و برای پرورش استخوان ها و بافت های ارتباطی بدن ضروری است. بادام هندی منبع خوبی از ویتامین K است که به تنظیم انعقاد خون و شرایط ناشی از آن کمک می کند. کاشو فشار خون بالا را کاهش می دهد چرا که به عنوان یک دیوروتیک یا مُدر خوب مطرح می باشد و علاوه بر این، منیزیم و لینولنیک اسید نیز در آن یافت می شود که از عوامل تنظیم کننده ی فشار خون هستند.

تکثیر: این درخت معمولاً با بذر تکثیر گردیده و برای انجام این عمل ۳-۲ عدد بذر، مستقیماً در باغ کاشته می شود (به علت اینکه انتقال نهال های جوان توام با اشکالاتی است از کشت آن در خزانه صرف نظر می نمایند). بعد از رویش بذرها یک عدد از آنها را نگه داشته و بقیه را حذف می نمایند .در حالتی که بخواهیم گیاهچه ها را پس از رویش به زمین اصلی منتقل کنیم، ازگلدان های توربی استفاده می نمائیم؛ بدین صورت که بذرها را در گلدان های توربی کاشته و در زمان انتقال توأم با گلدان، گیاهان جوان را هم در زمین اصلی می کاریم. بنابراین گلدان با نهال ها در داخل خاک قرار گرفته و به مرور پوسیده و از بین می روند. فاصلهٔ کاشت درخت کاشو در باغات دیم و اراضی نامرغوب درحدود ۱۸ متر درهر جهت، و در اراضی زراعتی حاصلخیز با آبیاری ،۱۲ -۱۰ متر می باشد.

با اینکه بذرهای درخت هیچ نوع رکود بذری ندارند، اما بذور را باید با قرار دادن در آب، ازنظر وجود جنین مورد آزمایش قرار داد (بذرهای غوطه ور حذف می گردند). جوانه زنی درمدت ۲۰-۱۵ روز صورت می گیرد .

هشدار:

1- بادام هندی حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای از اگزالات می باشد. مطالعات نشان داده است که تجمع این مواد در بدن می تواند منجر به کریستاله شدن آن ها و در نتیجه ایجاد مشکل شود. از این رو افرادی که مشکلات کلیوی درمان نشده دارند، یا این که کلیه ها و یا کیسه ی صفرای شان را در آورده اند باید از مصرف این آجیل پرهیز کنند. دریافت زیاد اگزالات ممکن است موجب کاهش جذب کلسیم نیز گردد.

2- آلرژی غذایی یکی دیگر از عوارضی است که ممکن است با خوردن کاشو به وجود بیاید. این واکنش های آلرژیک ممکن است یا فوری و خاص باشد (مانند خارش، گرفتگی بینی، تورم لب ها و...) یا ممکن است با تأخیر و عمومی باشد (مانند خستگی وافسردگی).

:: موضوعات مرتبط: انواع گل و نگهداری ان، ،

نويسنده : دوستی

آووکادو

جمعه 9 بهمن 1398

آووکادو - AVOCADO
PERSEA AMERICANA	: نام علمی
LAURACEAE - برگ بو	: خانواده
آمریکای مرکزی و مکزیک	: بومی منطقه
alligator pear ، گلابی تمساح	: نام های دیگر

خاک و تغذیه

دمای ایده آل محیط

آبیاری و رطوبت

نور محیط

کود کامل از سال سوم به نسبت های 10-10-10

نواحی گرم و استوایی

کمی مرطوب

زیاد

آووکادو:

آووکادو و یا گلابی تمساح نام درخت و میوهٔ آن درخت است. این درخت در مناطق گرم و استوایی می روید و میوه ای سبز رنگ با هسته ای درشت دارد. این گیاه بومی آمریکای مرکزی و مکزیک است.

خصوصیات گیاهشناسی:

آووکادو درختی است که میوهٔ آن در گونهٔ گیاهان گلدار طبقه بندی می شود. و تا ۲۰ متر رشد می کند و رشد خیلی سریعی دارد. این گیاه همیشه برگهای سبز دارد که طول آنها به ۱۲ تا ۱۵ سانتیمتر می رسد. گلهای آن نامشخص (ناپیدا) و به رنگ زرد مایل به سبز و به عرض ۵ تا ۱۰ میلیمتر است. میوهٔ گلابی شکل آن از نظر گیاهشناسی یک سته یا شفت است که ۷ تا ۱۰ سانتیمتر طول دارد. در حدود 400 نوع مختلف آووکادو وجود دارد که بعضی از آنها دارای پوست صاف و سبز رنگ بوده ولی پوست برخی از آنها سیاه و خشن است. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مایاها و اینکاها از این میوه استفاده می کرده‌اند.

شرایط محیط رشد:

خاک این گیاه باید همواره مقداری مرطوب باشد ولی خیس نباشد. یعنی زمانی که سطح خاک نسبتاً خشک شده بود می توان نسبت به آبیاری آن اقدام کرد. آبیاری بیش از حد سبب زرد شدن برگ ها و در نهایت سبب مرگ گیاه خواهد شد.

کمبود نور سبب مب شود که گیاه به سمت منبع نور خم شده و برگ های زیرین آن ریزش کند. علاوه بر آن نور شدید نیز به این گیاه آسیب می رساند زیرا پوست تنه این درخت نازک است. در موطن این گیاه نیز، درختان آووکادو در سایه نسبی سایر درختان بزرگتر رشد می کنند. به همین دلیل مکان کشت آن باید به گونه ای باشد که پرنور و روشن بوده ولی نور مستقیم آفتاب در ساعات اولیه روز که شدت و گرمای کمتری دارد به گیاه بتابد.

این گیاهان در مناطقی بدون یخبندان و یا بدون وزش بادهای شدید رشد می کنند. وزش بادهای شدید سبب ریزش گل ها و در نهایت کاهش میوه دهی می شود. اکثر گونه های این گیاه دمای تا -1 درجه سانتیگراد را می توانند تحمل کنند. درخت آووکادو حداقل به وجود 150 روز با دمایی بیش از 30 درجه نیاز دارد تا بتواند بهترین رشد و میوه دهی را داشته باشد. این گیاه دما را تا حدود 37 درجه نیز می تواند تحمل کند.

خاک آووکادو باید به خوبی زهکشی شده باشد و املاح در آن تجمع نداشته باشند. زیرا آووکادو از جمله گیاهان حساس به تجمع املاح و خاک های شور است. درختان جوان تا 1 تا 2 سال اول نیاز به کوددهی ندارند ولی بعد از آن می توان از کودهای کامل به نسبت های 10-10-10 هر سه ماه یکبار استفاده کرد.

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی:

جوشانده برگهای آووکادو قاعده آور است .آووکادو تقویت کننده معده است .نفخ و گاز معده را از بین می برد .برای درمان یرقان مفید است . جوشانده برگهای آن اسهال خونی را برطرف می کند .تقویت کننده بدن است .رشد بچه ها را جلو می اندازد زیرا دارای مواد معدنی بسیاری است .خون ساز است و آنهایی که مبتلا به کم خونی هستند باید از آووکادو استفاده کنند .بدن را قلیایی کرده و تمیز می کند. چون آووکادو شکر و مواد نشاسته ای کمی دارد برای آنهایی که بیماری قند دارند نیز مناسب است .برای دوره نقاهت به مریض آووکادو بدهید . ضعف عمومی را برطرف می کند .خستگی را برطرف می کند .ناراحتی روده و معده را معالجه می کند .بیخوابی را درمان می کند زیرا درای تریپتوفان است . اگر به کم خونی دچار هستید حتما با شام خود آووکادو بخورید .برای درست کردن سس سالاد از آووکادو استفاده کنید .

روغن آووکادو دارای ویتامین های مختلف مانند P ، C، K ، H ، E، D ، B، A می باشد . بنابراین ارزش غذایی زیادی دارد . ضد رماتیسم است و اگر مفاصل شما درد می کند آنرا با روغن آووکادو ماساژ دهید . برای جلوگیری از ریزش مو ، هرشب مقداری از روغن آووکادو را به سر بمالید و صبح بشوئید .شوره سر را از بین می برد .برای براق شده موها ، بعد از شستشوی سر چند قطره آووکادو را به موها بمالید .روغن آووکادو بهترین کرم برای پوست است زیرا به آسانی در پوست نفوذ می کند و به پوست شادابی می دهد . و بالاخره آووکادو بهترین ماسک برای برطرف کرده چین و چروک های صورت و جلوگیری از پیدایش آن است . برای این منظور آووکادو را پوست کنده و له کنید و بصورت ماسک بر روی صورت و گردن بگذارید و بعد از نیم ساعت بشوئید .

ترکیبات شیمیایی:

آووکادو چرب است و دارای اسیدهای آمینه مختلف مانند سیستین، تریپتوفان و تیروزین می باشد . در تحقیقات جدیدی که انجام شده وجود چند نوع آنتی بیوتیک در آووکادو ثابت شده است . دانه گیاه دارای مقدار کمی ( در حدود 2 درصد) روغن است . این روغن غلیظ و سفت و به رنگ زرد مایل به سبز بوده که دارای بو و طعمی مطبوع است . روغن دانه آووکادو دارای حدود 7 درصد روغن های اشباع شده مانند اسید پالمتیک و اسید استئاریک ، اسید آراشیدیک ، اسید میریستیک و در حدود 80 درصد روغن های اشباع نشده مانند اسید اولئیک و اسید لینولئیک می باشد .

آفات و بیماری ها:

از آفات این گیاه می توان به شپشک آردآلود، شپشک های سپردار، تریپس و لاروهای پیچاننده ی برگ اشاره کرد. از بیماری هایی که ممکن است به این درخت آسیب برساند می توان بیماری قارچی ورتیسیلیوم، شانکر و لکه برگی را نام برد.

تکثیر:

تکثیر آووکادوو به روش های کشت بذر، ریشه دار کردن قلمه و پیوند صورت می گیرد. برای کشت بذر بهتر است پس از برداشت میوه و قبل از خشک شدن هسته به کشت آن در خاک یا آب اقدام کرد. این هسته ها در آب نیز جوانه می زنند. گیاهان حاصل از کشت بذر پس از 6 تا 7 سال به باردهی می رسند که نسبت به روش های دیگر تکثیر این زمان طولانی تر است. در روش های دیگر، گیاهان حاصل زودتر به باردهی خواهند رسید. در تکثیر از طریق قلمه می توان برای افزایش ریشه زایی از هورمون های ریشه زایی نیز استفاده کرد. تکثیر آووکادو از طریق پیوند، اکثراً به منظور افزایش کیفیت و کمیت میوه های تولید شده مورد استفاده قرار می گیرد. گیاهان پیوندی نسبت به گیاهان تولید شده از طریق بذر (هسته)، میوه دهی بهتری دارند.

:: موضوعات مرتبط: انواع گل و نگهداری ان، ،

نويسنده : دوستی

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد

air

اوقات شرعی

درخت کاکائو:

تمبر هندی:

پيله آ:

ازگیل:

بگونیا کورالینا:

برگ انجیری:

بادام هندی:

آووکادو: